Pelargonia "Rote Mini Cascade"

Pelargonie nie tylko pięknie wyglądają, ale także przyjemnie pachną.
Bardzo popularne w XIX wieku.
Sadzono je w domach i na dworach w taki sposób, by długie suknie przechadzających się pań zahaczały o liście, wypełniając powietrze zapachem.

* Kwiaty są smaczne i nadają się do sałatek.
* Liście można użyć do przyprawiania dżemów, galaretek i sosów. Zaparzyć jako herbatę.
   Suszone  do zrobienia potpourri.

"Rote Mini Cascade" to jedna z odmian wyhodowanych na bazie pelargonii bluszczolistnej.
Jest bardziej zwarta i dorasta nawet do 45 cm. Idealna do wiszących koszy.
Kaskada czerwonych, różowych, lilowych kwiatów wygląda imponująco.
Ma jednak delikatne, kruche i liście i łodygi, więc nie powinna być umieszczona w przejściach.

Stanowisko:
By obficie zakwitła,  potrzebuje słonecznego miejsca. Jedynie te z wielobarwnymi liśćmi chrońmy przed południowym słońcem.
Temperatura:
Latem, powyżej 21 C zapewniamy dobrą wentylacją, ale bez przeciągów.
Zimą optymalna temperatura to 13 C.
Podlewanie:
Regularnie i obficie. Pelargonie bluszczolistne potrzebują więcej wody niż inne gatunki.
Zimą kompost powinien przesychać przed kolejnym podlaniem.
Wilgotność:
Ta odmiana ma raczej mięsiste liście i nie potrzebuje zwiększonej wilgotności.
Nawożenie:
Gdy tylko pojawią się pąki kwiatowe raz na tydzień odżywką bogatą w potas. Do jesieni.
Okazy kontynuujące wzrost także zimą, nawozimy nawozem dla roślin doniczkowych. Raz w miesiącu.
Przesadzanie:
Wiosną  przycinamy pędy do długości około 8 cm, usuwamy uszkodzone lub zaschnięte liście i wysadzamy do kompostu na bazie gliny. W wiszących koszach lepiej zastosować lżejszy kompost na bazie torfu.

UWAGA:
1. Pięknie kwitnie przez całe lato jeżeli regularnie usuwamy przekwitnięte kwiaty.
2. Podlewać rano. Na mokrych liściach wystawionych na słońce mogą pojawić się plamy.

Kolory, kolory...ubarwiają nam życie...

Skrzydłokwiat Wallisa

Wiecznie zielona roślina czasem nazywana lilią pokoju..
Dzięki ciemnozielonym, połyskującym liściom wygląda atrakcyjnie nawet wówczas, gdy nie kwitnie.
Wyrasta z kłączy rosnących mniej lub bardziej pod ziemią.
Liście przeważnie wąskie, lancetowate.Wytwarza długie pędy kwiatowe, na których końcu pojawia się kolba kwiatostanu wydzielająca subtelny zapach. Jest spiczasta i składa się z wielu niepozornych kwiatków.
Kolba wyrasta z otaczającego ją dużego, owalnego, białego, przekształconego przylistka, nazywanego pochwą kwiatostanową, błędnie uważanego za kwiat.
Utrzymuje się do 5-ciu tygodni, a przekwitając zielenieje.
Usychające łodygi przycinamy u nasady.
Stanowisko:
Od późnej wiosny do wczesnej jesieni w półcieniu. Zimą ustawiamy w pełnym świetle.
Temperatura:
Minimalna temperatura to 16 C, a optymalna 21 C. Przy wyższych podnosimy poziom wilgotności.
Wilgotność:
Jest potrzebna, dlatego też ustawiamy na warstwie kulek zatrzymujących wodę lub tacce ze żwirkiem nasączonym wodą. Często zraszamy liście, ale nie kwiaty.
Podlewanie:
W okresie wzrostu obficie, a w zimie z umiarem.
Nawożenie:
W okresie wzrostu wystarczy dokarmiać co miesiąc, stosując nawóz standardowy dla roślin doniczkowych.
Przesadzanie:
Jak większość roślin- na wiosnę. Pulchna, próchnicza mieszanka z ziemi liściowej, kruchą gliną i piaskiem najlepiej nadaje się do tego celu. Można też użyć ziemi na bazie torfu.


UWAGA:
* Nie lubi środków do nabłyszczania liści.
* Nadaje się doskonale do uprawy hydroponicznej.

Zamia /Zamia furfuracea/

Ta zimozielona roślina jest niezwykle dekoracyjna.
Jej liście złożone z par mniejszych listków są bardzo duże.
Dorastają do ponad metr długości, choć rośnie raczej wolno.
W naturalnych warunkach owocuje, w hodowli domowej rzadko.
Stanowisko
Potrzebuje jasnego, acz nie bezpośredniego oświetlenia. Uważajmy na przeciągi.
Temperatura
Minimalnie 10 C. Optymalnie dla niej w dzień około 21 C.
Podlewanie
Dość obficie, po czym czekamy, aż podłoże będzie prawie suche.Unikamy nadmiernego podlewania.
W chlodniejszym domu jej zapotrzebowanie na wodę jest mniejsze.
Wilgotność
Przy bardzo suchym i ciepłym pomieszczeniu, dobrze jest co jakiś czas zrosić roślinkę. Najlepiej rano, by liście zdążyły wyschnąć przed nocą.
Nawożenie
Od wiosny do połowy lata nawozimy co 2-gi miesiąc,  używamy standaryzowanego nawozu. Przez pozostałą
część roku wstrzymujemy się od nawożenia.
Świeżo posadzone rośliny nie nawozimy przez cały rok.
Przesadzanie
Okazy o przerośniętych korzeniach wczesną wiosną przesadzamy do ziemi gliniastej i w razie potrzeby dodajemy piasek ogrodniczy.

Ratowanie przesuszonych roślin

Zaniedbaliśmy właściwego podlewania naszych piękności?...najczęściej nie jest jeszcze za późno, by je odratować!
Oznaki przesuszenia:
Rośliny liściaste 
Przesuszonej z braku wody często towarzyszy zbyt niska wilgotność pomieszczenia.
Oznaki są podobne:
* brązowe, pomarszczone brzegi liści,
* plamy na liściach,
*roślina wysuszona i krucha w dotyku,
* nagłe opadanie liści, 
* szybkie więdnięcie kwiatów,
* opadanie całych pąków kwiatowych.
Kaktusy i sukulenty 
Niby nie potrzebują zbytniego i częstego podlewania, ale też można  przedobrzyć i:
* pomarszczone liście,
* na liściach powstają zagłębienia.
Oprócz niewłaściwej wilgotności powietrza, najczęstszym przypadkiem jest użycie ziemi kompostowej na bazie torfu, a tą  raz przesuszoną, trudno ponownie nasączyć wodą. Zauważymy jej przesuszenie, gdy powstają szczeliny pomiędzy nią, a ścianką doniczki. Może także być popękana i twarda.
W takim przypadku dociskamy wyschnięte podłoże do brzegów, a w razie potrzeby uzupełniamy świeżą ziemią. Woda nalana do takiej doniczki nie ominie całej bryły korzeniowej i nie spłynie po wnętrzu doniczki.


R A D A
1. Umieszczamy roślinę w doniczce w pojemniku i zalewamy do połowy jej wysokości letnią wodą. Pozostawiamy ją tak na około 2 godziny. Po wchłonięciu całej wody, uzupełniamy ją i zostawiamy roślinę na 1/2 godziny. Powtarzamy, aż wchłonięta zostanie potrzebna roślinie woda.
Nadmiar odlewamy i ustawiamy w miejscu, gdzie swobodnie spłynie. Dobra jest suszarka do naczyń, czy ruszt położony na komorze zlewozmywaka.
Małe rośliny pozostawiamy tak na kilka godzin,. Większe okazy nawet na całą noc.
2. Wiszące kosze przesuszone podczas upalnego lata też można uratować poprzez zmodyfikowanie podanej wyżej metody. Użyjemy plastikowego wiaderka, dużej miski, czy korytka. Zalewamy wodą  powyżej podłoża i czekamy, aż pęcherzyki powietrza przestaną się pokazywać.
Odsączymy jej nadmiar umieszczając kosz na doniczce odwróconej do góry dnem.
3. Pamiętajmy, by nigdy nie nawozić roślin, gdy cierpią z powodu przesuszenia, czy nadmiernego podlewania. Poczekajmy, aż odżyją.


 
 
 

HIACYNT

Niepowtarzalny zapach czyni tę roślinę wyrafinowanym elementem dekoracyjnym przełomu zimy i wiosny.
Gdy "nacieszymy nim oko", po przekwitnięciu najlepiej wysadźmy do gruntu w ogrodzie.
Hiacynty są godne polecenia nawet dla niezbyt wprawnych hodowców.
W sprzedaży mamy wiele różnych kolorów, a przez umiejętną uprawę możemy podziwiać roślinę od Bożego Narodzenia aż do lutego.
Cebulki potrzebują okresu ciemności i chłodu, takiej niby zimy. Są wówczas przygotowane, by zakwitnąć na Boże Narodzenie.
TEMPERATURA - posadzone cebulki przechowujemy przez okres 12 tygodni w temperaturze 4 C. Następnie przenosimy w cieplejsze, około 10 C, miejsce na 10 dni. Kiedy liście się rozwiną i pokażą pączki kwiatowe mogą być w temperaturze do 19 C. Kwiaty dłużej się utrzymują, gdy jest chłodniej.
ŚWIATŁO - te świeżo posadzone cebulki umieszczamy w ciemnym miejscu w piwnicy, na tarasie lub nawet w lodówce. Wkładamy do czarnego foliowego worka /dziurawimy go, by zapewnić dostęp powietrza/. Pozostawiamy w chłodzie, aż wytworzy się system korzeniowy i roślinka będzie widoczna. Te kwitnące na Boże Narodzenie wystawiamy na światło dzienne z początkiem grudnia. Dajemy im przyzwyczaić się do światła, więc ustawiamy w niezbyt bezpośrednim. Kiedy ma już około 10-15 cm wzrostu, umieszczamy w chłodnym, słonecznym miejscu np. na parapecie okiennym. Pozostawiamy tam do momentu, aż pąki staną się kolorowe. Przedłużymy okres kwitnienia, gdy będzie doniczka stała w niebezpośrednim świetle.
PODLEWANIE - po posadzeniu, trzeba je mocno podlać. Ziemia musi być cały czas wilgotna. Od momentu wystawienia na działanie światła nie podlewamy, dopóki hiacynt nie zakwitnie.Potem dopiero wówczas, gdy ziemia wyschnie.
NAWOŻENIE - nie jest potrzebne, jeżeli cebulki hodowane są w świeżej ziemi.
SADZENIE - cebulki sadzimy tak, by widać było nad ziemią wierzchołki, w odległości 1 cm.
UWAGA -  cebulki rosnące w ziemi mogą być przesadzone na zewnątrz domu.
                 - te rosnące w włóknie cebulowym lub hiacyntowych wazonach pełnych wody,
                   po przekwitnięciu musimy wyrzucić. Niestety.
                - używając misy dla cebulek powinniśmy wyłożyć na jej dno nieco węgla drzewnego.
Kwitnące hiacynty przypominają o nadchodzącej niebawem WIOŚNIE

Egzotyczny STEFANOTIS bukietowy

Jest jedną z najpiękniejszych roślin hodowanych w domu.
Wiecznie zielone pnącze z Madagaskaru charakteryzuje się znaczną trwałością. Jako pnący krzew, prowadzimy go po konstrukcji z drutu lub rusztowaniu. Zachowa niewielkie rozmiary jeśli pędy będą często przycinane.
Zebrane w baldaszki woskowate,długie, trąbkowate, białe kwiaty o mocnym egzotycznym zapachu ślicznie współgrają z mocno zielonym listowiem. Pojawiają się od maja do pażdziernika i długo utrzymują.
TEMPERATURA - idealny do chłodnych pomieszczeń lub o umiarkowanej temperaturze. Wystarczy 16-18 C, a zimą 10-14 C.
ŚWIATŁO - ustawiamy w jasnym, najlepiej rozproszonym świetle, bez ostrego nasłonecznienia.
PODLEWANIE - w okresie wzrostu potrzebuje dużo wody, a w szczególności jego duże okazy.
Podłoże powinno być wilgotne, lecz nie przesiąknięte wodą. W zimie dajmy ziemi przeschnąć przed kolejnym podlaniem rośliny.
WILGOTNOŚĆ - nie wymaga zwiększonej wilgotności w okresie upałów. Znosi suche warunki w lecie lepiej od większości tropikalnych roślin.
NAWOŻENIE - w zimie wcale, latem co miesiąc nawozem dla roślin domowych o 50% stężeniu.
PRZESADZANIE - nie lubi naruszania korzeni. Przesadzamy, gdy nie mieści się już w doniczce do przepuszczalnej, gliniastej ziemi lub ziemi standardowej. Ja uprawiam swój w dużej donicy, bo mam na to sporo miejsca w domu, wówczas corocznie wymieniamy górną warstwę podłoża.
UWAGA - rośnie dość szybko, więc trzeba owijać pędy /nie za ściśle/  sukcesywnie wokół podpory, by się nie poplątały.
                - przyczyną uszkodzeń bywa przede wszystkim za wysoka temperatura, której następstwem jest
inwazja tarczników i wełnowców.

ŻYCZĘ DUŻO RADOŚCI  Z POSIADANIA TEJ CUDOWNEJ ROŚLINKI

ŻYWE KAMIENIE /Lithops lesliei/

Wyglądający osobliwie Lithops ma mięsiste liście wyglądające jak kamyki otoczaki, przez co idealnie wtapia się w swoje otoczenie. Roślina sprawia wrażenie, jakby wcale nie przyrastała, a tak na prawdę stopniowo rozmnaża się i wypełnia doniczkę. Nowe jej przyrosty pojawiają się w szczelinach pomiędzy parą liści, które następnie powoli obumierają. Od lipca do listopada rozkwita żółtymi lub białymi kwiatami - wygląda przeuroczo.
SPOCZYNEK - grudzień-kwiecień i wtedy potrzebują suchego podłoża.
TEMPERATURA - optymalna zimą to 10 C, natomiast latem doskonale znosi upały.
ŚWIATŁO -  dużo światła, najlepiej rośnie w bezpośrednim słońcu. Pochodzi z pustynnej Afryki Południowej.
PODLEWANIE - obficie w okresie wzrostu- gdy wyschnie górna warstwa podłoża. Stawiamy na godzinę doniczkę w wodzie, po czym odsączamy. Podczas spoczynku nie podlewamy wcale.
WILGOTNOŚĆ - nie tolerują wilgotnego otoczenia. Trzymamy z dala od innych roślin.
NAWOŻENIE - nie nawozimy, chyba że "mieszka" w tej samej donicy 4 lata. Podajemy wówczas 1-razowo w połowie okresu wzrostu nawóz płynny i pozostawiamy na kolejne 4 lata.
SADZENIE - w małych doniczkach, w ziemi gliniastej i ostrym piasku, na dnie doniczki warsta żwiru.. Zbyt duża ilość ziemi wokół korzeni spowoduje ich gnicie.