Pelargonia "Rote Mini Cascade"

Pelargonie nie tylko pięknie wyglądają, ale także przyjemnie pachną.
Bardzo popularne w XIX wieku.
Sadzono je w domach i na dworach w taki sposób, by długie suknie przechadzających się pań zahaczały o liście, wypełniając powietrze zapachem.

* Kwiaty są smaczne i nadają się do sałatek.
* Liście można użyć do przyprawiania dżemów, galaretek i sosów. Zaparzyć jako herbatę.
   Suszone  do zrobienia potpourri.

"Rote Mini Cascade" to jedna z odmian wyhodowanych na bazie pelargonii bluszczolistnej.
Jest bardziej zwarta i dorasta nawet do 45 cm. Idealna do wiszących koszy.
Kaskada czerwonych, różowych, lilowych kwiatów wygląda imponująco.
Ma jednak delikatne, kruche i liście i łodygi, więc nie powinna być umieszczona w przejściach.

Stanowisko:
By obficie zakwitła,  potrzebuje słonecznego miejsca. Jedynie te z wielobarwnymi liśćmi chrońmy przed południowym słońcem.
Temperatura:
Latem, powyżej 21 C zapewniamy dobrą wentylacją, ale bez przeciągów.
Zimą optymalna temperatura to 13 C.
Podlewanie:
Regularnie i obficie. Pelargonie bluszczolistne potrzebują więcej wody niż inne gatunki.
Zimą kompost powinien przesychać przed kolejnym podlaniem.
Wilgotność:
Ta odmiana ma raczej mięsiste liście i nie potrzebuje zwiększonej wilgotności.
Nawożenie:
Gdy tylko pojawią się pąki kwiatowe raz na tydzień odżywką bogatą w potas. Do jesieni.
Okazy kontynuujące wzrost także zimą, nawozimy nawozem dla roślin doniczkowych. Raz w miesiącu.
Przesadzanie:
Wiosną  przycinamy pędy do długości około 8 cm, usuwamy uszkodzone lub zaschnięte liście i wysadzamy do kompostu na bazie gliny. W wiszących koszach lepiej zastosować lżejszy kompost na bazie torfu.

UWAGA:
1. Pięknie kwitnie przez całe lato jeżeli regularnie usuwamy przekwitnięte kwiaty.
2. Podlewać rano. Na mokrych liściach wystawionych na słońce mogą pojawić się plamy.

Kolory, kolory...ubarwiają nam życie...

Skrzydłokwiat Wallisa

Wiecznie zielona roślina czasem nazywana lilią pokoju..
Dzięki ciemnozielonym, połyskującym liściom wygląda atrakcyjnie nawet wówczas, gdy nie kwitnie.
Wyrasta z kłączy rosnących mniej lub bardziej pod ziemią.
Liście przeważnie wąskie, lancetowate.Wytwarza długie pędy kwiatowe, na których końcu pojawia się kolba kwiatostanu wydzielająca subtelny zapach. Jest spiczasta i składa się z wielu niepozornych kwiatków.
Kolba wyrasta z otaczającego ją dużego, owalnego, białego, przekształconego przylistka, nazywanego pochwą kwiatostanową, błędnie uważanego za kwiat.
Utrzymuje się do 5-ciu tygodni, a przekwitając zielenieje.
Usychające łodygi przycinamy u nasady.
Stanowisko:
Od późnej wiosny do wczesnej jesieni w półcieniu. Zimą ustawiamy w pełnym świetle.
Temperatura:
Minimalna temperatura to 16 C, a optymalna 21 C. Przy wyższych podnosimy poziom wilgotności.
Wilgotność:
Jest potrzebna, dlatego też ustawiamy na warstwie kulek zatrzymujących wodę lub tacce ze żwirkiem nasączonym wodą. Często zraszamy liście, ale nie kwiaty.
Podlewanie:
W okresie wzrostu obficie, a w zimie z umiarem.
Nawożenie:
W okresie wzrostu wystarczy dokarmiać co miesiąc, stosując nawóz standardowy dla roślin doniczkowych.
Przesadzanie:
Jak większość roślin- na wiosnę. Pulchna, próchnicza mieszanka z ziemi liściowej, kruchą gliną i piaskiem najlepiej nadaje się do tego celu. Można też użyć ziemi na bazie torfu.


UWAGA:
* Nie lubi środków do nabłyszczania liści.
* Nadaje się doskonale do uprawy hydroponicznej.